دراین فرصت به دست آمده می خواهیم خاطرات فرهنگی گذشته خیرگورایادآوری کنیم تانوجوان وجوان امروزمابه خودببالدکه چه گذشته فرهنگی درخشانی داشته ایم وبه خودبیایدوببالدوبه این گذشته شکوهمندافتخارکند.
این بار سارقان اثار باستانی به سراغ شاهزاده ابراهیم رفتند و بی توجه به تقدس این مکان مذهبی باحفرگودال عمیق در این زیارتگاه مقدس اقدام به سرقت اشیا تاریخی کردند.سارقان با این کار نادرست خود علاوه بر سرقت اثاربه مقدسات اهالی نیز توهین کردند و اهالی از مسولین ذیربط خواهان پیگیری این قضیه هستند.
شب گذشته در اثر نشت گاز از کپسول اشپزخانه یکی از اهالی روستای مرادا از توابع دهستان خیرگو اتش به جان منزل مسکونی افتادوباعث سوختن کامل اشپزخانه شد.
دهستان خیرگوازدیربازمهدفعالیت های فرهنگی درشهرستان لامردبوده است وهمواره سهم بالقوه ای ازفعالیت های فرهنگی شهرستان رابه خوداختصاص داده بود.گرچه چندسالی است به دلایل متعددومختلف سهم دهستان خیرگوازفعالیت های فرهنگی کاهش یافته است اماهنوزهم شمه ای ازفعالیت های مرتبط باحوزه فرهنگ رادراین دهستان شاهدهستیم که نشان دهنده همان پیشینه ژرف دهستان درامورفرهنگی می باشد.
مامی خواهیم به این مسئله بپردازیم که چراآن سابقه درخشان امروزتبدیل به آب باریکه ای ازفعالیت های فرهنگی شده است.
بین چاه عینی ولامرد این دهستان غنی
خیرگو باشد که دارد حرفها گفتنی
از کجایش گویمت من تا شوی آگه جوان
از شجاعانش ویا آن درهای سفتنی
مدت سی وسه سال از جنگ ها بگذشته است
لیک ما محروم میباشیم انجا ماندنی
شعله گازش نموده گرم کل منطقه
دود ان رفته هوا محروم از این گاز غنی
ما که از انجا برون رفتیم وقت همت است
حقمان خوردن یک عده چه اب خوردنی
زادگاه خویش را اباد سازیدش زنو
تا نباشد همچنان محروم اگراهل فنی
این دهستان مرکز چندین مکان دیگر است
چاه کورو اندروکمالی همچه تاجش بر سر است
تاج امیری خود گواه شعر من باشد چنین
هست اسماعیل اباد گوشه ای زان سرزمین
یا که از روگیرهای خوب ان نام اوران
دیگری باشد گرازی تابه مرز شاوران
نورالدینی وتمرویه ز برکه ملا گویمت
جمله محرومند مستضعف نمی گیرد غمت
بوده یک وقتی چنان اباد مردانی دلیر
سینه میدادند ازمردانگی برسوی تیر
امتدادش تا شرف اباد باشد ان مکان
قلعه تل با علی محسنی باشد بدان
از مرادا تا محمدعلیا وصل به هم
هست چاه رمضان اینجا دلم بگرفته غم
ازچه محروم است این کوی دیارعاشقان
حیف دیگر نیست از ابادیش نام و نشان
قلعه سهراب ومهراباد تا مرز کتک
قولها دادند سازند تمامش یک به یک
چارطاقی که به طاق نصرتش معروف بود
تاکنون محفوظ مانده جایش از چشم حسود
خیرگو با مردم خوبش همیشه شاد باد
دور از چشم حسودان خرم و اباد باد
سیدا تا میتوانی کن دفاعش زین میان
تا که بخشد روشنی مانند ماه اسمان
سید ابراهیم حسینی نژاد
دهستان خیرگو ، دهستانی از توابع بخش علامرودشت شهرستان لامرد بوده و در جنوب استان فارس واقع شده‌است.
گرفته شده توسط گوگل ارتس
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |
 ایران
|
| استان | فارس |
| شهرستان | لامرد |
| بخش | علامرودشت |
| دهستان | خیرگو |
  خیرگو
| |
| مردم | |
| جمعیت | 10220 نفر |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | 474 متر |
| اطلاعات روستایی | |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | 0715274 |
| وب‌گاه رسمی | www.kheirgoo.ir |
مرکز این دهستان، روستای خیرگو می‌باشد که جمعیت آن براساس سرشماری سال ۱۳۸۵ برابر با ۱۰۵۱نفر (۲۱۵خانوار) بوده و همچنین طبق سرشماری انجام گرفته سال 1390 نیز جمعیت آن به بیش از 2120 نفر رسید.
از لحاظ جغرافیایی این دهستان با مساحتی در حدود ۳۰۰۰ کیلومترمربع، از شمال به شهرستان خنج لارستان، از جنوب به وراوی، از شرق به بخش چاه‌ورز و از سمت مغرب به مرکز بخش، شهر علامرودشت محدود می‌گردد.
خیرگو در فاصله ۳۹۷ کیلومتری شهر شیراز و در فاصلهٔ ۳۳ کیلومتری شهرستان لامرد قرار دارد.
همچنین فاصله این روستا که در جنوب شرقی علامرودشت قرار دارد تا مرکز بخش بیش از ۲۶٫۵ کیلومتر می‌باشد. چنانچه فارسنامه می‌نویسد :خیرگو پنج فرسخ میان شمال مغرب بیرم است
نام این روستا بر گرفته شده از درخت استبرق است که در زبان محلی به خرگ مشهور می‌باشد که در سال‌های اخیر به خیرگو تغییر نام داده شده است.به قولی دیگر خیرگو از اسم روستای قبلی ال عینو که غرگانه دشتی نام داشت گرفته شده و بعدها به اسم خرگو و بعد هم خیرگو تغییر نام یافت.شایان ذکر هست که تا دودهه قبل روستای خیرگو شامل دو قسمت میشد که به ترتیب عبارت بود از قلعه محمد طاهری(محمد طاهر نام بزرگ ال عینو) و خیرگو.
خیرگو براساس تقسیمات انجام گرفته کشوری سال ۱۳۷۵ به عنوان مرکز دهستان ارتقاء یافته است و شامل چند روستا بوده که عبارت اند از:
چاه کور ، اندر،کمالی،روگیرتاج امیری،قلعه حاجی،روگیر محمدتقی،روگیر حسنی،گرازی ،شاوران،نورالدینی،تمرویه، برکه ملا،شرف آباد،علی محسنی،مرادا،محمد علیا،چاه رمضان،خیرگو(قلعه محمد طاهری)،قلعه سهراب،چهارطاق،کتک،مهرآباد،ماندگاری،خارس
اقوامی که در روستای خیرگو ساکن هستند زیاد می‌باشند ولی کلاً این روستا از شش قوم اصلی تشکیل می‌شود که عبارت‌اند از:
قوم سادات-قوم قائد-قوم عینوها-قوم قنبرها-قوم صفرها و قوم خدادادها
سادات خیرگو سالها پیش از بحرین به کنگان امده و بعد از چند سال مهاجرت به نقاط مختلف 130 سال پیش از بیرم به این منطقه مهاجرت کردند.عده ای از سادات نیز 70سال پیش از روگیر حسنی به خیرگو مهاجرت کردند.
جد بزرگ انها سید عبدالحسین و سید عبداله نام داشت وشامل خانواده های حسینی نژاد،رضوی و حسینی می باشد.
این طایفه حدود ۳۵۰ سال قبل از کهگیلویه و بویراحمد به این منطقه مهاجرت کردند.
جد بزرگ آنها اسماعیل نام داشت و شامل خانواده‌های امانی و قائدی می‌باشد .
این طایفه در حدود ۳۵۰ سال پیش از استان هرمزگان به دهستان خیرگو مهاجرت نموده‌اند.
چون جد بزرگ آنها قنبر نام داشته به طایفه قنبر در زبان محلی مشهور گشته اند.
این طایفه شامل خانواده‌های زالمن ،باقری، رنجبر(جفاکش)، رفیعی ،قنبری می‌باشند که فامیل‌های بهادری، خشت زر، و غیره...را نیز در بر می‌گیرد.
این طایفه حدود ۴۰۰ سال بیش از شهرستان دشتی بوشهر به خیرگو کوج نموده‌اند.
چون جد بزرگ آنها عین الله نام داشته به طایفه عینو در زبان محلی مشهور گشته‌اندو خیرگو از اسم روستای قبلی آنها که غرگانه دشتی نام داشت گرفته شده و بعدها به اسم خرگو و بعد هم خیرگو تغییر نام یافت.
این قوم شامل خانواده‌های باقر، هاشم، محمدحسین، حسین ملک، جوانمرد،شیخ حسن، حسن محمد علی و زایر عباس است.
قوم صفرها که اکثرا شامل فامیل های احمدی ها بوده و به دلایلی پس از مدتی به روستای چهارطاق رفته که حسین‌پور،طاهری وازکات را امروزه شامل میشوند.
قوم خدادادها که عده‌ای به خلیلی کوچ کرده و باقی نیز امروزه در خیرگو ساکن هستند.
