متاسفانه چندیست مردم دهستان خیرگو شاهد مبالغ و اعداد و ارقام عجیب و غریب قبوض برق و حتی آب مصرفی خود هستند که با محاسبه آنها به مبالغی بالاتر از مصرف اصلی مصرفی درج شده در قبض خود مواجه میشوند و با اینکه بارها اعلام شد هنوز مسولین مربوطه جوابی برای این اعداد و ارقام نداده و پاسخگوی شبهه پیش آمده نبوده اند...
یکی از کسانی که در خطه خیرگو زحمت فراوانی در جهت تعلیم و تعلم کلام حق داشته، مرحوم سید علی اصغر رضوی (ره) معروف به سید آقا بوده، ایشان کلام حق را نزد پدرشان مرحوم سید عبدالحسین (ره) فرا گرفت و سپس با استعداد فراوانی که داشتند و استمرار زیاد در امر خواندن قرآن چنان با قرآن مانوس گردید که کلام حق با گوشت و پوستش آمیخته گردیدو در مجالس، کلام الله را از بر می خواند
دهستان خیرگو ، دهستانی از توابع بخش علامرودشت شهرستان لامرد بوده و در جنوب استان فارس واقع شده‌است.
گرفته شده توسط گوگل ارتس
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |
 ایران
|
| استان | فارس |
| شهرستان | لامرد |
| بخش | علامرودشت |
| دهستان | خیرگو |
  خیرگو
| |
| مردم | |
| جمعیت | 10220 نفر |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | 474 متر |
| اطلاعات روستایی | |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | 0715274 |
| وب‌گاه رسمی | www.kheirgoo.ir |
مرکز این دهستان، روستای خیرگو می‌باشد که جمعیت آن براساس سرشماری سال ۱۳۸۵ برابر با ۱۰۵۱نفر (۲۱۵خانوار) بوده و همچنین طبق سرشماری انجام گرفته سال 1390 نیز جمعیت آن به بیش از 2120 نفر رسید.
از لحاظ جغرافیایی این دهستان با مساحتی در حدود ۳۰۰۰ کیلومترمربع، از شمال به شهرستان خنج لارستان، از جنوب به وراوی، از شرق به بخش چاه‌ورز و از سمت مغرب به مرکز بخش، شهر علامرودشت محدود می‌گردد.
خیرگو در فاصله ۳۹۷ کیلومتری شهر شیراز و در فاصلهٔ ۳۳ کیلومتری شهرستان لامرد قرار دارد.
همچنین فاصله این روستا که در جنوب شرقی علامرودشت قرار دارد تا مرکز بخش بیش از ۲۶٫۵ کیلومتر می‌باشد. چنانچه فارسنامه می‌نویسد :خیرگو پنج فرسخ میان شمال مغرب بیرم است
نام این روستا بر گرفته شده از درخت استبرق است که در زبان محلی به خرگ مشهور می‌باشد که در سال‌های اخیر به خیرگو تغییر نام داده شده است.به قولی دیگر خیرگو از اسم روستای قبلی ال عینو که غرگانه دشتی نام داشت گرفته شده و بعدها به اسم خرگو و بعد هم خیرگو تغییر نام یافت.شایان ذکر هست که تا دودهه قبل روستای خیرگو شامل دو قسمت میشد که به ترتیب عبارت بود از قلعه محمد طاهری(محمد طاهر نام بزرگ ال عینو) و خیرگو.
خیرگو براساس تقسیمات انجام گرفته کشوری سال ۱۳۷۵ به عنوان مرکز دهستان ارتقاء یافته است و شامل چند روستا بوده که عبارت اند از:
چاه کور ، اندر،کمالی،روگیرتاج امیری،قلعه حاجی،روگیر محمدتقی،روگیر حسنی،گرازی ،شاوران،نورالدینی،تمرویه، برکه ملا،شرف آباد،علی محسنی،مرادا،محمد علیا،چاه رمضان،خیرگو(قلعه محمد طاهری)،قلعه سهراب،چهارطاق،کتک،مهرآباد،ماندگاری،خارس
اقوامی که در روستای خیرگو ساکن هستند زیاد می‌باشند ولی کلاً این روستا از شش قوم اصلی تشکیل می‌شود که عبارت‌اند از:
قوم سادات-قوم قائد-قوم عینوها-قوم قنبرها-قوم صفرها و قوم خدادادها
سادات خیرگو سالها پیش از بحرین به کنگان امده و بعد از چند سال مهاجرت به نقاط مختلف 130 سال پیش از بیرم به این منطقه مهاجرت کردند.عده ای از سادات نیز 70سال پیش از روگیر حسنی به خیرگو مهاجرت کردند.
جد بزرگ انها سید عبدالحسین و سید عبداله نام داشت وشامل خانواده های حسینی نژاد،رضوی و حسینی می باشد.
این طایفه حدود ۳۵۰ سال قبل از کهگیلویه و بویراحمد به این منطقه مهاجرت کردند.
جد بزرگ آنها اسماعیل نام داشت و شامل خانواده‌های امانی و قائدی می‌باشد .
این طایفه در حدود ۳۵۰ سال پیش از استان هرمزگان به دهستان خیرگو مهاجرت نموده‌اند.
چون جد بزرگ آنها قنبر نام داشته به طایفه قنبر در زبان محلی مشهور گشته اند.
این طایفه شامل خانواده‌های زالمن ،باقری، رنجبر(جفاکش)، رفیعی ،قنبری می‌باشند که فامیل‌های بهادری، خشت زر، و غیره...را نیز در بر می‌گیرد.
این طایفه حدود ۴۰۰ سال بیش از شهرستان دشتی بوشهر به خیرگو کوج نموده‌اند.
چون جد بزرگ آنها عین الله نام داشته به طایفه عینو در زبان محلی مشهور گشته‌اندو خیرگو از اسم روستای قبلی آنها که غرگانه دشتی نام داشت گرفته شده و بعدها به اسم خرگو و بعد هم خیرگو تغییر نام یافت.
این قوم شامل خانواده‌های باقر، هاشم، محمدحسین، حسین ملک، جوانمرد،شیخ حسن، حسن محمد علی و زایر عباس است.
قوم صفرها که اکثرا شامل فامیل های احمدی ها بوده و به دلایلی پس از مدتی به روستای چهارطاق رفته که حسین‌پور،طاهری وازکات را امروزه شامل میشوند.
قوم خدادادها که عده‌ای به خلیلی کوچ کرده و باقی نیز امروزه در خیرگو ساکن هستند.
