به یاد شهیدان
پولاد کارگر | پنجشنبه, ۱۳ اسفند ۱۳۹۴، ۱۱:۳۱ ق.ظ
گفت مادر خوابِ بابا دیده ام
یا حسینی رویِ پیشانیش بود
یک فرشته نه دوتا شاید سه تا
پشت او بودند ، بابا پیش بود
تا خدا انگار بابا رفته بود
راست گفتی با خدا دمساز بود
من همانجا خوب فهمیدم ، شهید:
جنسِ پاکِ آیه های ناز بود
مادرش بغضی گلویش را گرفت
قابِ چشمش اشک را تصویر کرد
چشمهایش عکسِ بابا را نگاه،
کرد و اینسان خواب را تعبیر کرد
نورِ چشمم ، کودکِ دردانه ام
گر پدر رفت و ترا تنها گذاشت
غصه کم خور بعد از این فرزندِ من:
او خدا را جایِ خود با ما گذاشت !
مهدی رضازاده (تیمسار دلا)