آینده سازان دهستان خیرگودر کوچه های سرگردانی
تمام کسانی که با مسایل آموزش و پرورش کشور ارتباط دارند به این نکته ی اساسی و بدیهی آگاهی دارند که حل مشکلات و معضلات آموزش کشوربه طور مستقیم به دوره ابتدایی بستگی دارد.در دودهه اخیر مدارس دهستان خیرگو با وجود داشتن دانش آموزان با استعداد کارنامه قابل قبولی در کنکور در مقایسه با چاهورز و مناطق همجوار نداشته و این خود حاکی از هدر رفتن استعدادها در دهستان می باشد. از جمله عواقب خطرناک بی توجهی به آموزش دانش آموزان ،هدر رفتن استعدادها،بالارفتن امار بیکاری ،مهاجرت واعتیاد جوانان است.
آموزش وپرورش نسبت به دیگر فعالیت های اجتماعی در مقیاس جهانی از اولویت خاصی برخوردار هست ودنیای امروز تربیت فرزند را از نیازهای اولیه زندگی می داندوکشورها برای پیشرفت خود تلاش می کنند ازتمام استعدادهای افراد،حتی استعدادهای برجسته ای که ساکنین روستاها و جامعه های دور افتاده وکوچک می باشند نیز بهره مند شوند زیرا بی توجهی به آن ها باعث می شود که این استعدادها ناشناخته بمانند و در محدوده ی مکانی خود از بین بروند.
موثرترین راه درمان این درد پرکردن شکاف موجود بین امکانات زندگی درشهرومناطق روستایی است.آموزش وپرورش با توزیع متعادل امکانات می تواند زمینه ی رشدتمام اقشار جامعه را فراهم کند.
برخورداری یکسان همگان از آموزش و پرورش یعنی اینکه هرکسی در داخل یک نظام آموزشی امکان توفیق یکسان داشته باشد.
برخورداری یکسان یعنی برخورداری از کلاس درس،برنامه های غیرمدرسه ای،معلمان وامکانات کافی جهت رشد استعدادها به طورمساوی و یکسان در تمام مناطق تحت پوشش آموزش وپرورش.
اما تا برخورداری همگان از شرایط و امکانات یکسان راه زیادی مانده است زیرا مردم روستاها که قسمت اعظم جمعیت کشورهای جهان سوم و در حال توسعه را تشکیل می دهند ،جز یک مدرسه نامناسب با تجهیزات ناقص چیز دیگری در اختیار ندارند.
